6 ταινίες που μπορεί να χάσατε τη χρονιά που μας πέρασε!

Τα Χριστούγεννα εκτός από την καλύτερη περίσταση να καταναλώνουμε τουλάχιστον 5 μελομακάρονα ημερησίως, να πιούμε επιτέλους εκείνο το (ρημαδο)-καφέ ,όλους με εκείνους τους “να κανονίσουμε ρε μ…α που συναντάμε τυχαία στο δρόμο”, να γυρίσουμε χωρίς ούτε ίχνος τύψης τουλάχιστον δύο φορές σε δύο εβδομάδες μετά τις 9 το πρωί, να στείλουμε μεθυσμένα μηνύματα, να αποφασίσουμε πως του χρόνου θα διεκδικήσουμε με πάθος τα όνειρα μας και να μας χτυπήσουν τα τακούνια είναι και η κατάλληλη περίσταση να κάνουμε πολλά απ’ αυτά που συνειδητά ή ασυνείδητα παραλείψαμε 350 περίπου ημέρες.

Και επειδή μια από τις μαγικές δυνάμεις του κινηματογράφου είναι πως δεν εξαντλείται ποτέ, σας έχω εδώ μια μικρή λίστα με ταινίες που ενδεχομένως και να χάσατε τις 350 μέρες που πέρασαν, αλλά που υπόσχονται να αποτελέσουν την καλύτερη εναλλακτική σε ένα ακόμη ένα χριστουγεννιάτικο hangover .

Nebraska

Δεν είναι η αποδόμηση της αμερικάνικης κοινωνίας, δεν είναι το υπόγειο χιούμορ, είναι που ένας (τουλάχιστον) 80χρονος διεκδικεί με πάθος το όνειρο του. Είναι που έχει σημασία το ταξίδι και όχι η Ιθάκη. Ακόμη και αν η δικιά σας Ιθάκη αποδειχτεί κούφια, γαμώ τα new year’s resolutions μου, κυνηγήστε τη και αν χάσετε αναλαμβάνω την ευθύνη.

HER

Ο έρωτας και η μοναξιά ή η μοναξιά και ο έρωτας. Δεν ξέρω αν είναι δίλημμα, συναίσθημα ή απόφαση και ο Spike Jonze εδώ δεν με βοηθάει πολύ. Αν και τα Χριστούγεννα προσφέρονται για comfort food aka μελομακάρονα, άφθονο αλκοόλ και όχι τέτοιου είδους αναζητήσεις έχω να σας πω πως το Her είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες και γλύκπικρες κινηματογραφικές εμπειρίες της χρονιάς.

Love is Strange

Η ερωτική ιστορία ενός γκέι ζευγαριού που αποφασίζει να ενωθεί με τα δεσμά του γάμου μέτα από 30 χρόνια συμβίωσης, είναι ίσως η πιο ξεκάθαρη κουβέντα στο πως και το γιατί ο έρωτας μπορεί να είναι παντοτινός που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

Relatos Salvajes

Υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα και θεότρελη. Μια ταινία που μιλάει για την εκδίκηση και τις πιο ακραίες ανθρώπινες αντιδράσεις. Χειμαρρώδης όσο καμία για τη φετινή χρονιά, μια ταινία που κινείται με το δικό της tempo, μοιάζει γυρισμένη σε fast forward και θα λαρέψετε όλοι όσοι έχετε ένα δικό σας ενίοτε ασυνάρτητο τρόπο σκέψης, αλλά και εσείς που ζείτε σε ένα κόσμο ίντριγκας, εκδικητικότητας και ατελείωτων δολοπλοκιών.

Les garçons et Guillame à table

Ένα σύντομο ταξίδι στην αυτογνωσία. Μια μικρή κατάδυση στα πραγματικά μας θέλω και στη στιγμή εκείνη που εκείνα έρχονται στην επιφάνεια και ξεπερνάνε όλα όσα πιστεύαμε πως είμαστε. Και ναι αυτό το ταξίδι συνοδεύεται από ένα δαιμονισμένα καλό χιούμορ και μια εξαιρετική πρωταγωνιστική ερμηνεία.

Το μικρό ψάρι

Ο Γιάννης Οικονομίδης χαρίζει στο κοινό του ένα εξαιρετικό film noir με ένα πρωταγωνιστή-μασκοφόρο εκδικητή που λειτουργεί με τη δική του ηθική και ξέρει πως και τι να επανορθώνει. Σβήστε τα φώτα, πάρτε αγκαλιά το μαξιλάρι του καναπέ σας και απολαύστε την ίσως καλύτερη ελληνική ταινία για φέτος.

Τελειώνοντας τη μικρή μου λίστα σκέφτηκα το δικό μου must see για τα Χριστούγεννα, οπότε νομίζω πως αν ως σωστή σινεφίλ ήμουν συνεπής και είχα δει όλα όσα <<πρέπει>> για φέτος θα προσέθετα στη λίστα το Δύο Μέρες , Μια Νύχτα των Αδελφών Νταρντέν και το Only Lovers Left Alive του Jim Jarmusch. Για μένα είναι και τα δύο homework για τα Χριστούεγννα. Χαρείτε τα και σεις (μάλλον) άφοβα.

Μάλλον τα Χριστούγεννα δεν φημίζονται για τα βράδια στον καναπέ, αλλά για party , live, ποτό, γέλια και ενίοτε άβολα ρούχα. Βάλτε λοιπόν βολικά ρούχα, σηκώστε το τηλέφωνο, πάρτε όσους σας κάνουν να χαμογελάτε και να είστε ο εαυτός σας, αφήστε στην άκρη αυτούς που σας καταπιέζουν και γυρίστε άφοβα μετά τις 9 το πρωί όποτε και όσο συχνά θέλετε. Και όταν χορτάσετε μελομακάρονα και ποτό η λίστα είναι εδώ και σας περιμένει.