Ο κιθαρίστας και συνθέτης Χρήστος Ταμπουρατζής μιλά στο neolaia.gr

Έχοντας διαγράψει μια σημαντική πορεία πολλών χρόνων στα μουσικά πράγματα της χώρας μας, ήρθε η ώρα η δουλειά του να λάβει διεθνή αναγνώριση, καθώς το «Cargo» κυκλοφορεί από τη γερμανική δισκογραφική εταιρεία Tiny Street Records στην Αμερική, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει και στην Ιαπωνία.

Ποιο είναι το στίγμα της νέας σου δισκογραφικής δουλειάς «Cargo»;

Το στίγμα της νέας μου δουλειάς, όπως και σε ό,τι έχω κάνει, είναι ο σεβασμός μου για τη Μουσική, την τέχνη, σε ό,τι έχω ακούσει και θαυμάσει τόσα χρόνια! Είναι ένα ταξίδι, που νομίζω ότι το κερδίζω στο τέλος. Ελπίζω να το ζήσουν και όσοι ακούσουν τη δουλειά αυτή!

Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με την γερμανική δισκογραφική εταιρεία Tiny Street Records;

Την ανάγκη να επικοινωνήσω τη μουσική μου στο εξωτερικό την είχα από καιρό, μια και στην Ελλάδα αυτό που κάνω φαντάζει λίγο εξωγήινο … Μετά από προσπάθεια μεγάλη για καιρό, ήρθε η πρόταση από την γερμανική εταιρία, με την οποία έχω την ευκαιρία αυτή τη στιγμή να ακουστεί η δουλειά μου έξω από τα σύνορα της χώρας και πολύ πιο μακριά. Σίγουρα το ότι έχω κάνει 4 προσωπικά projects παίζει καθοριστικό ρόλο, γιατί έτσι κάποιος βλέπει και την πορεία μου στο χώρο, αλλά και το στυλ μου πιο ξεκάθαρα.

Η κυκλοφορία της δουλειάς σου στην Αμερική και στην πορεία στην Ιαπωνία θεωρείς ότι είναι μια επιβράβευση της μέχρι τώρα πορείας σου;

Σίγουρα κάτι τέτοιο αισθάνομαι, αλλά νομίζω ότι η πορεία μου και η δουλειά μου είναι εκείνη που καθορίζουν την αξία και την αποδοχή μου, όχι ένα συμβόλαιο στην Γερμανία. Επίσης, όλα κρίνονται στο τέλος …

Στα albums που κυκλοφορείς δείχνεις σαφή προτίμηση σε instrumental μουσική… Γιατί την επιλέγεις; Πιστεύεις ότι τα κομμάτια αυτά περνούν πιο εύκολα στο κοινό;

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πρόγραμμα ή κάτι συγκεκριμένο όταν ξεκινάω να γράφω μουσική. Το αφήνω να με πάει μόνο του. Άλλες φορές νιώθω την ανάγκη να κάνω μόνο μουσική και να προσπαθήσω να μιλήσω μέσα από αυτή. Άλλες φορές θέλω τραγούδι. Νομίζω ότι τα θέλω όλα, ανάλογα τη στιγμή μου!

Πώς αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα το αγγλόφωνο τραγούδι;

Θα έλεγα ότι αυτό που κάνω στην Ελλάδα δεν έχει πολλούς οπαδούς. Έχει, αλλά λίγους και σίγουρα δεν μπορεί να συντηρήσει κάποιον που ασχολείται σοβαρά με αυτό. Η Ελλάδα γενικά είναι στα λαϊκά, όπως και η κουλτούρα της.

Υπάρχει η υποστήριξη από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς;

Η υποστήριξη είναι εντελώς γραφική από τα ελληνικά ραδιόφωνα, τα οποία, κατά κύριο λόγο έχουν συγκεκριμένο playlist και βασικά δεν ασχολούνται αν στέλνει κάποιος τραγούδι του.

Υπάρχουν κάποια ραδιόφωνα που με έχουν παίξει, αλλά είναι συγκεκριμένοι παραγωγοί, οι οποίοι προφανώς καταλαβαίνουν τι κάνω. Οι άλλοι παίζουν γενικά τραγούδια … και απλώς δεν ενδιαφέρονται αν ένας Έλληνας κάνει μια σοβαρή προσπάθεια.

Το προηγούμενο cd σου «Symmetry of Mind», είχε κερδίσει Bronze Medal των Global Music Awards το 2016. Τι σήμαινε αυτό για σένα;

Σίγουρα είναι μία αναγνώριση για εμένα από μία πολύ μεγάλη εταιρία, σε παγκόσμιο επίπεδο, με πάρα πολλές συμμετοχές. Φυσικά και νιώθω περήφανος για αυτό!

Θεωρείς ότι στην Ελλάδα έτυχε της αναγνώρισης που του άξιζε;

Στην Ελλάδα το βραβείο δεν έπαιξε απολύτως κανένα ρόλο… Κι ούτε βοήθησε σε επίπεδο αναγνώρισης …

Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του «Cargo» φαίνεται να έχει ξεχωρίσει το απογειωτικό «Sringray», με τη εκρηκτική ερμηνεία της Τζωρτζίνας Καραχάλιου…. Το περίμενες; Μίλησέ μας γι’ αυτό…

Ναι, το περίμενα… Η Τζωρτζίνα είναι μια εκπληκτική τραγουδίστρια και πραγματικά απογείωσε το «Stingray»! Aλλά δεν μπορώ να ξεχάσω την απίστευτη μπάντα που εδώ και χρόνια στηρίζει ό,τι κάνω. Είναι άνθρωποι που αγαπώ και μ’ αγαπούν. Σ’ αυτή τη δουλειά συμμετέχουν και άλλοι δύο τραγουδιστές, ο Bill Kalatzakos και η Νάσσια Γκόφφα, εξίσου πολύ καλοί και είμαι σίγουρος ότι και τα άλλα 3 τραγούδια από το album (μια που τα υπόλοιπα 5 είναι ορχηστρικά), θα διαγράψουν σύντομα και τη δική τους πετυχημένη πορεία!

Έχεις μετρήσει ατελείωτες ώρες στο στούνιο ως ηχολήπτης και παραγωγός εκατοντάδων albums, ενώ έχεις συνθέσει πολλά τραγούδια για πολύ γνωστούς καλλιτέχνες … Ποιο είναι το συναίσθημα όμως όταν μπαίνεις στο στούντιό σου για να ηχογραφήσεις τη δική σου δουλειά;

Η αλήθεια είναι ότι μετράω πολλές ώρες της ζωής μου μέσα σε studios… Κάθε φορά και κάθε τραγούδι είναι κάτι άλλο … Μια καινούργια περιπέτεια για μένα. Γράφοντας άλλους, ο ρόλος είναι διαφορετικός. Για τα δικά μου είμαι πιο χαλαρός και πολύ σκεπτικός. Περιμένω τη στιγμή που θα με πάει παρακάτω το κάτι, αυτό που θα μου ανοίξει ένα καινούριο δρόμο. Αν και είμαι οργανωτικός, πάντα κάτι γίνεται και πάει αλλού το πράγμα κάποια στιγμή… Αυτό είναι και το μαγικό της υπόθεσης!

Από την εποχή που έπαιζες στο Skylab ανοίγοντας το πρόγραμμα για τις Mουσικές Ταξιαρχίες, μέχρι τους Άγαμους Θύτες με τους οποίους συνεργάζεσαι τα τελευταία χρόνια, πόσο έχει αλλάξει η «νύχτα», αλλά και το μουσικό τοπίο της χώρας μας;

Ok, έχουν αλλάξει πολλά! Όλα ήταν λίγα τότε… από κόσμο μέχρι μαγαζιά. Μετά έγιναν όλα πολλά! Με πολλά λεφτά και τρελλή ζήτηση σε όλα. Και τώρα κατέληξαν σχεδόν σε μια τραγική κατάσταση! Με την κρίση πολλοί καταστράφηκαν και άλλοι δημιούργησαν, ψάχτηκαν περισσότερο! Οι περισσότεροι μουσικοί παίζουν για ψίχουλα και σε μικρές σκηνές. Το αν έχεις δισκογραφία ή ακόμα και μια σημαντική πορεία στο χώρο δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Αρκεί να φέρνεις κόσμο στο μαγαζί. Ο κόσμος από την άλλη, λόγω οικονομικής στενότητας, δύσκολα πάει κάπου και αν πάει, θα πάει για μια φορά.

Και μια ευχή σου για το «Cargo»….

Η ευχή μου είναι να ακουστεί το «Cargo» παντού, όπως και τα άλλα projects μου, και να καταλαβει το κοινό το μουσικό μου κόσμο! Θέλω να παίξω και να γνωρίσω κόσμο πέρα από την Ελλάδα … Αυτό θα με πάει παρακάτω, στα επόμενα…

Καλοτάξιδο λοιπόν!!