Κανένας στόχος για το 2019

Πολλά τα γεγονότα που μας έκαναν να σταθούμε ένα λεπτάκι και να σκεφτούμε τι γίνεται. Πολλά επίσης όσα μας έφτασαν στα όριά μας, αυτά μάλιστα φαίνεται να πολλαπλασιάζονται χρονιά με τη χρονιά, μάλλον είναι αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία μας.

Πρωτοχρονιά λοιπόν και καμία εντυπωσιακή αλλαγή δεν θα έρθει με την αλλαγή του χρόνου. Δεν θα γυρίσει κανένας διακόπτης ξαφνικά να τα κάνει όλα άλλο χρώμα ή να τα ομορφύνει με τη μία. Και αν κάτι μάθαμε τη χρονιά που πέρασε είναι ότι πρέπει να απολαμβάνουμε κάθε στιγμή. Όχι σαν να είναι η τελευταία και τέτοιες βλακείες. Απλά να ζούμε στο παρόν και να το απολαμβάνουμε. Ούτε να ζούμε με αναμνήσεις στο παρελθόν, ούτε να σκεφτόμαστε τί θα κάνουμε αύριο χωρίς να έχει τελειώσει καν το σήμερα.

Στόχος λοιπόν για το 2019 είναι να μην έχω κανέναν στόχο. Ναι, θα ήθελα να κάνω κάποια πράγματα, να πετύχω σε ό,τι κάνω αλλά μένουν σε αυτό το επίπεδο: θέλω. Γιατί αν βάλω «στόχο» και δεν τον «πετύχω», τότε αυτό μετράει σαν αποτυχία. Και όσο και αν κάποιος δεν αφήνει να τον ρίξουν οι αποτυχίες, κάτι μικρό μέσα μένει και θυμίζει ότι δεν πέτυχες 1-2-10 στόχους που είχες θέσει. Γιατί λοιπόν να μπούμε σε αυτήν τη διαδικασία και να χαλάσουμε τις καρδιές μας και τα κέφια μας, και τη χρονιά μας ολόκληρη; Κανένας λόγος δεν υπάρχει.

Μικρά μικρά βηματάκια για να μην σκοντάψουμε και φάμε τα μούτρα μας. Μικρά μικρά λιθαράκια που είναι πολύ πιο εφικτά από τις μεγάλες κοτρόνες για να μπορέσουμε να χτίσουμε όλα αυτά που θέλουμε. Μικρές, καθημερινές ευχές για τα πιο απλά πράγματα. Απλά πράγματα όμως που μας κάνουν να χαμογελάμε για παραπάνω από 1-2 ώρες, που διατηρούν το χαμόγελό μας ακόμα και όταν τελειώνουν.

Και έτσι δεν θα πέσουμε από τα σύννεφα αν κάτι πάει στραβά. Δεν θα είμαστε σε παράλληλες διαστάσεις και θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις αναποδιές όταν (χρονικό-υποθετικό) αυτές έρθουν.

Πολλοί θα πουν ότι αυτό είναι μιζέρια και απαισιοδοξία. Κάποιοι θα απαντούσαν ότι αυτό είναι κυνισμός. Προσωπικά δεν το βλέπω ούτε με τη μία ούτε με την άλλη οπτική. Δεν σημαίνει ότι δεν κάνουμε όνειρα, δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε να κάνουμε πράγματα, ότι δεν προσπαθούμε να πάμε παρακάτω και να γίνουμε καλύτεροι. Απλά βγάζουμε τη «ρετσινιά» του στόχου από πάνω μας. Του στόχου που μας γίνεται «βαρίδι» και κρέμεται από πάνω μας και μας φυλακίζει, κάνοντάς μας να βλέπουμε μόνο αυτόν και να κάνουμε τα πάντα για να τον φτάσουμε.

Σε κάθε περίπτωση, ο κάθε ένας ας το πάρει όπως θέλει. Ας κρατήσει επίσης ο καθένας ό,τι θέλει. Σημασία έχει να είμαστε καλά και αυτό θα ευχηθώ σε όλους!

Άιντε και καλή χρονιά να έχουμε!