Αν η οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει: Ο Jenkins επιστρέφει με μία αισθηματική ταινία με βαθύ κοινωνικό μήνυμα!

Ο Barry Jenkins μετά το Όσκαρ για το Moonlight επιστρέφει με μία ταινία που θα σε συγκινήσει και θα σε μεταφέρει σε μία Αμερική που, δυστυχώς, μέχρι και σήμερα χωρίζει τους ανθρώπους της σε δύο κατηγορίες τους λευκούς και τους μαύρους! Η ταινία είναι το “Αν η οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει“!

Ο Barry Jenkins βασίζεται στην νουβέλα του James Bladwin και δείχνει τον έρωτα ανάμεσα σε δύο Αφροαμερικάνους νέους στη Νέα Υόρκη.  Όταν ξαφνικά ο 22χρονος Φόνι (Stephan James) κατηγορείται για έναν βιασμό που δε διέπραξε και η Τις (Kiki Layne, στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο) μαθαίνει ότι είναι έγκυος.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Go see #ifbealestreetcouldtalk #valentinesday #fbf support #blackfilms #jamesbaldwin #barryjenkins #kikilayne #love

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από @ therealnaij_lo στις 15 Φεβ, 2019 στις 7:03 πμ PST

Η ιστορία της ταινίας περιπλέκει παρόν και παρελθόν για να σου δείξει τη ζωή που θα μπορούσαν να είχαν οι δύο αυτοί νέοι άνθρωποι, σε σύγκριση με το ζοφερό παρόν. Ο Jenkins θέλει να σου παρουσιάσει το ρομάντζο σαν ειδυλλιακό, ακριβώς για να σου είναι ποιο δύσκολο να βλέπεις αυτά που γίνονται στην ιστορία.

Θέλει να μπεις στη θέση των δύο ηρώων που έχασαν κάτι πολύ όμορφο απλά και μόνο επειδή ήταν εύκολοι στόχοι από την κοινωνία. Εδώ είναι που παρεκκλίνει λίγο ο Jenkins από το έργο του Baldwin.

Ο Bladwin έχει τους χαρακτήρες του να υποφέρουν και στο παρελθόν και στο παρόν, παρόλο που είναι ερωτευμένοι! Ο Jenkins θέλει να πιστέψεις την τελειότητα του παρελθόντος για να σε χτυπήσει το παρόν σαν ένας κεραυνός.

Βέβαια, σε όλο αυτό συμβάλλουν και οι ίδιοι οι ηθοποιοί. Το κεντρικό δίδυμο, που έχει χτίσει μία αληθινή αγάπη μεταξύ τους, πλαισιώνουν ένα δυνατό καστ από ηθοποιούς χαρακτήρων που μεταφέρουν το συναίσθημα και τον τρόμο του να είσαι Αφροαμερικάνος στην Αμερική του ’70 (άπειρα διαχρονική μέχρι και σήμερα).

Μέσα σε όλο αυτό το καστ ξεχωρίζει η Regina King σε ένα ρόλο που καταλαβαίνεις ότι είναι μία πολύ υποτιμημένη ηθοποιός. Με λίγες λέξεις μπορεί να βγάλει απέραντη μητρική αγάπη και στοργή και με ένα βλέμμα στον καθρέφτη να σου δείξει τι σκέφτεται!

Μέσα σε όλα αυτά έχεις και την υπέροχη μουσική του Nicholas Britell να ντύνει την ταινία. Ένα μουσικό ταξίδι που είναι μαλακό και αέρινο όπου πρέπει, και όπου πρέπει σκληραίνει και σε αγριεύει! Αν δεν κερδίσει το Όσκαρ 2019, τότε θα είναι μεγάλο λάθος!

Ο Barry Jenkins, λοιπόν, θέλει να πας για το ρομάντζο και τη σχέση αυτών των δύο νέων, αλλά τελικά θέλει να σε κρατήσει για το κοινωνικό σχόλιο και την ανθρωπιά που κρύβουν οι χαρακτήρες μου. Θα τολμήσω να πω ότι το “Αν η οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει” είναι το αριστούργημά του.

Συγγνώμη Moonlight, αλλά έχει κάτι ιδιαίτερο αυτή η ιστορία που σε αγγίζει και σε μεταφέρει αλλού! Βλέπεις, η οδός Μπιλ είναι στο Τενεσί, αλλά ο Bladwin έτσι, όπως και ο Jenkins, πίστευε ότι η οδός αυτή κρύβει την ιστορία κάθε Αφροαμερικάνου και ακριβώς αυτό σου δείχνει και η ταινία!

Δες ακόμα: Η Ευνοούμενη: Η νέα ταινία του Λάνθιμου που θα σε γοητεύσει!