Η (όχι και τόσο) μικρή Ελένη πάει στην Αμερική
Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά, έτσι και για το ταξίδι στην Αμερική.

Όταν είδαμε το συνέδριο στο MIT και αποφασίσαμε να στείλουμε τις δουλειές μας, ήμασταν σίγουροι ότι δεν έχουμε καμία πιθανότητα. Έτσι, όταν ήρθαν τα καλά τα νέα, στην αρχή σοκαριστήκαμε, αλλά μετά σκεφτήκαμε ότι όλο αυτό θα μπορούσε να είναι μια τεράστια εμπειρία και για την ανθρώπινη, αλλά και για την ακαδημαϊκή πλευρά μας. Και ήταν.

Μετά από 4 μέρες στη Βοστώνη, μπορώ να πω ότι είμαστε ένας τελείως διαφορετικός κόσμος. Τόσο διαφορετικός που είναι σοκαριστικό. Ξέρετε, τώρα που υπάρχει το internet έχεις την ψευδαίσθηση ότι τα ξέρεις όλα. Ξέρεις τι τρώνε, τι ακούνε, πώς ζούνε, πώς μιλάνε. Λάθος. Ξέρεις ένα μέρος. Ξέρεις τι να περιμένεις, ναι. Αλλά κανείς δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για το πώς είναι τα πράγματα στην πραγματικότητα.

Εμένα προσωπικά με σόκαρε το πόσο μεγάλα είναι όλα. Τα κτήρια, οι δρόμοι, τα πάρκα, τα πανεπιστήμια, τα αυτοκίνητα, τα φορτηγά. Όλα μεγάλα. Ευγενικοί, αλλά απόμακροι όλοι, και είναι φυσιολογικό. Μου άρεσαν τα πολύ διαφορετικά τοπία από αυτά που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Ούτε μια μικρή ανηφορίτσα δεν υπήρχε, όλα ίσωμα!

Μου άρεσε πάρα πολύ να περπατώ στην πόλη, να κάθομαι σε παγκάκια και να παρατηρώ τους ανθρώπους. Πόσο διαφορετικά μιλούν, ντύνονται, κοινωνικοποιούνται. Μου έκανε εντύπωση πόσοι έτρεχαν όλες τις ώρες της ημέρας, πόσα ποδήλατα υπήρχαν στους δρόμους. Γενικά άλλα όλα… Άλλος αέρας, άλλη μυρωδιά, άλλο από την Ελλάδα. Αλλά άλλο σε πολύ μεγάλο βαθμό, όχι όπως σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Αυτό όμως που με απογοήτευσε και δε θα το κρύψω, ήταν το ακαδημαϊκό κομμάτι. Η ξενέρα ξεκίνησε όταν ολόκληρο MIT (με 100 δολάρια ανά συμμετέχοντα) δεν είχε να μας δώσει φαγητό το μεσημέρι, ούτε να βάλει υπολογιστές στις αίθουσες. Επίσης, το πρόγραμμα ήταν τόσο αισχρά φτιαγμένο που μας θύμισε τη μέθοδο «διόρθωσης γραπτών με ανεμιστήρα».

Πέρα από τα πρακτικά ζητήματα, με σόκαρε το πόσο κλειστά μυαλά είναι. Το κέντρο όλων είναι η Αμερική, το μέτρο σύγκρισης όλων είναι η Αμερική, τα πιο μεγάλα προβλήματα τα έχει η Αμερική. Οι Αμερικάνοι δεν φταίνε σε τίποτα, παραπονιούνται για τον Τράμπ (και όταν τους είπα ότι εκείνοι τον έβγαλαν και ότι αυτό είναι Δημοκρατία – το θέμα του συνεδρίου – στράβωσαν) και όλοι οι άλλοι φταίνε για ό,τι περνάνε. Παντού υπάρχουν θεωρίες συνωμοσίας, δεν ακούν καμία άλλη πρόταση, συζητούν και συμφωνούν πάντα μεταξύ τους.

Σε ένα συνέδριο για τα digital media και τη δημοκρατία, τα digital media και ειδικά τα social media ήταν ο εχθρός. Δεν φταίμε εμείς για τον τρόπο που τα χρησιμοποιούμε, φταίνε αυτά που υπάρχουν. Τι περίεργο… Περίεργες απόψεις που στο ευρωπαϊκό μυαλό φαντάζουν πολύ ξένες.

Ακαδημαϊκά το συνέδριο αυτό ήταν αποκάλυψη, απογοήτευση και… κατανόηση. Μπορεί να σας φαίνονται περίεργα όλα αυτά, αλλά όποιος είναι στον χώρο θα με καταλάβει. Τόσα χρήματα, τόσες υποδομές και τόσο κλειστά μυαλά. Θα μπορούσαν να γίνονται θαύματα.

Και κάτι τελευταίο: Κάτι τέτοιες εμπειρίες έχουν σημασία γιατί σε κάνουν να εκτιμάς. Και εγώ εκτίμησα ακόμα πιο πολύ την Ελλάδα. Με όλα τα κακά μας και τα στραβά μας.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Πρόσθετες Υπηρεσίες Τουρισμού

Εποχιακή Εργασία

04-03-2024

Αγιος Γορδιος

Υπηρεσίες ένδυσης και υπόδησης

Όλοι οι τύποι εργασίας

23-01-2024

Αθήνα

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;