Ξέρω τι έκανες στο Facebook πριν 12 χρόνια...

Ας ξεκινήσω με μια ερώτηση… Πόσοι από εσάς έχετε social media για πάνω από 10 χρόνια; Πριν δηλαδή την εποχή που αρχίσαμε να πιάνουμε το νόημα και να προσέχουμε τι αναρτήσεις κάνουμε, με τα σωστά hashtags και τόνους;

Είναι η αλήθεια ότι πρέπει να είστε από μια ηλικία και πάνω για να ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία, αλλά αν είστε στο κλαμπ, κάντε ένα κόπο και πηγαίνετε στις αναρτήσεις σας από το 2007 ή το 2008, ας πούμε… Θα γελάσετε πάρα πολύ! Ή θα ντραπείτε… Παίζεται!

Η αλήθεια είναι ότι άλλοι οι κανόνες του Facebook τότε, άλλες δυνατότητες είχαμε στο τι μπορούσαμε να κάνουμε. Π.χ. δεν υπήρχαν αντιδράσεις στις αναρτήσεις και στα σχόλια. Ή δεν μπορούσαμε να απαντήσουμε στα σχόλια. Αυτά και πολλά άλλα. Δεν έχει σημασία όμως! Παραμένουν όλα “διαμάντια”! Μπορούμε να θυμηθούμε τι τραγούδια ακούγαμε, τι σήριαλ βλέπαμε, τι γινόταν στην πολιτική, γιατί τσακωνόμασταν με τους φίλους μας και νομίζαμε πώς πετούσαμε σπόντες και δε μας καταλάβαινε κανείς πέρα από εκεί που την πετούσαμε… Κούνια που μας κούναγε…!

Έχει τρομερό γέλιο να τα βλέπεις όλα αυτά! Αλλά, αν αναλογιστεί κανείς ότι μπορεί να είναι 10 ή και 12 χρόνια που έχει «φάει» σε αυτά τα «βάσανα», είναι λίγο σοκαριστικό. Το Facebook και το κάθε ανάλογο μέσο σε έχει ζήσει, έχει κρατήσει τόσα χρόνια από τη ζωή σου. Σε έχει παρακολουθήσει να μεγαλώνεις, να ερωτεύεσαι και να χωρίζεις, να παίρνεις πτυχία και να αποτυγχάνεις, να περνάς καλά ή να έχεις ντέρτια. Ποιος άραγε αντέχει να γυρίσει πίσω και να κοιτάξει το παρελθόν στα μάτια;

Κάποιο κομμάτι του παρελθόντος θα το κοιτάς νοσταλγικά. Άλλο, θα το κοιτάς γελώντας. Άλλο, θα θες να το κρύψεις και να μην το βγάλεις ποτέ στην επιφάνεια. Άλλο πάλι, θα σε κάνει να αναρωτηθείς τι μυαλό κουβαλούσες τότε! Ξέρετε, έχω ακούσει ότι υπάρχει μέθοδος ψυχοθεραπείας (συγγνώμη αν δεν το λέω σωστά, δεν έχω ίδια εμπειρία) που σε κάνει να αναλογιστείς κάθε χρόνο της ζωής σου, να δεις τι σου έχει αφήσει, που σε επηρεάζει στην τωρινή σου ηλικία. Θα μπορούσαμε μια μικρογραφία αυτού να το κάναμε διαβάζοντας τα προηγούμενα posts στον λογαριασμό μας.

Οι νέες γενιές τα χρησιμοποιούν αλλιώς. Έχει αλλάξει ο λόγος που τα χρησιμοποιούμε, ο τρόπος που τα χρησιμοποιούμε, υπάρχουν άλλωστε και πολλοί ανταγωνιστές πλέον, που ο καθένας είναι για διαφορετικό λόγο/ηλικία/στυλ/επάγγελμα! Τι να πρωτοπρολάβεις!

Αλλά μου λείπει εκείνη η εποχή, η πιο αθώα. Εκείνη του 2007 που τα χρησιμοποιούσαμε και δε φοβόμασταν να ανεβάσουμε το οτιδήποτε. Τουλάχιστον, όμως, μάθαμε πως ό,τι ανεβαίνει στα social media, μένει. Η «αθανασία» είναι ένα screenshot μακριά, ακόμα κι αν εσύ νομίζεις ότι το έχεις σβήσει.

Αλλά, φυσικά, άλλη είναι η μαγκιά… Να μην έχεις να φοβάσαι για τίποτα! ☺