Όλα τα παράπονά μου είναι από το δικό σου... αμάξι...

«Κάτι αλλάζει όπως πέφτουνε τα φώτα, των φαναριών στην…Τσιμισκή, στην Εγνατία…ψάχνει η πόλη μια σταγόνα ασφαλείας». Πώς θα εξασφαλιστεί όμως αυτή η ασφάλεια στους δρόμους μιας μεγαλούπολης, όπως η Θεσσαλονίκη, αν η οδική συμπεριφορά των πολιτών συνεχίζει να είναι παραβατική; Με αφορμή αυτήν την καθημερινή μας τριβή με τους δρόμους της Θεσσαλονίκης, θα εκφράσουμε τα παράπονα μας, με την ελπίδα ότι έστω κι ένας κάτοικος θα ταυτιστεί μαζί μας και ίσως να διορθώσει τη συμπεριφορά του.

Είναι «χαρακτηριστικό» των μεγάλων πόλεων η ανυπομονησία των οδηγών όταν είναι σε φανάρια. Αυτή η ανυπομονησία εκδηλώνεται με τον εκκωφαντικό ήχο της κόρνας, χωρίς καν να περάσει ένα δευτερόλεπτο από την αλλαγή του χρώματος του φαναριού (μόλις δουν το πράσινο). Η κατάσταση αυτή έχει τις ρίζες της στην μικρή διάρκεια μερικών πράσινων φαναριών τόσο για τους οδηγούς, όσο και για τους πεζούς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παραβατική συμπεριφορά και των δύο. Οι οδηγοί, αναπτύσσουν ταχύτητα με σκοπό να προλάβουν το πράσινο φανάρι. Όταν όμως αυτό κρατάει λίγο, καταλήγουν να επιταχύνουν και να περνούν με κόκκινο, αντί να επιβραδύνουν και να σταματήσουν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους πεζούς. Σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, το πράσινο φανάρι διαρκεί ελάχιστα, με επακόλουθο να περνούν κι αυτοί πολλές φορές τις διαβάσεις με κόκκινο. Τέτοιες πράξεις και των δύο πλευρών, θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή.

Επικίνδυνη, επίσης, είναι και η υπερβολική ταχύτητα που αναπτύσσουν κάποιοι οδηγοί αυτοκινήτων και μηχανών. Η πράξη αυτή μας προβληματίζει, διότι δείχνει ότι οι άνθρωποι αυτοί δε σέβονται, ούτε την προσωπική τους ζωή και υπόσταση, ούτε και των συνανθρώπων τους. Αδιαφορούν για τυχόν «απρόβλεπτες» κινήσεις και συμπεριφορές τους, που ενδεχομένως να τους φέρουν αντιμέτωπους με κάποιο ακαριαίο δυστύχημα. Ακόμη, ενοχλητικοί είναι οι θόρυβοι που παράγονται από αυτοκίνητα που «πιάνουν» τόσο υψηλές ταχύτητες. Η ηχορρύπανση που προκαλείται, επιβαρύνει τόσο το περιβάλλον, όσο και την ψυχική ηρεμία των κατοίκων της πόλης, ιδιαίτερα σε ώρες κοινής ησυχίας. Αυτή η αυξημένη ταχύτητα μας εξοργίζει ακόμα περισσότερο, όταν βλέπουμε γονείς να επιτρέπουν στα μικρά παιδιά να κάθονται στο μπροστινό κάθισμα και μάλιστα χωρίς ζώνη.

Ελπίζουμε, λοιπόν, αυτά τα παράπονά μας να «διεισδύσουν» στην καρδιά και στο μυαλό του αναγνώστη, ώστε συνειδητά να βελτιώσει την οδική συμπεριφορά του, τόσο ως οδηγός όσο και ως πεζός. Μπορούμε όλοι μαζί με μικρές αλλαγές στη νοοτροπία μας να συμβάλλουμε στη βελτίωση της κατάστασης στο οδικό δίκτυο της.

Συνόδου Μαριάννα, Φασουλάκη Εβίνα & Χατζηαράπη Μαρία